مقایسه نتایج جااندازی بسته با پین گذاری از راه پوست و جااندازی باز با فیکساسیون داخلی در شکستگی سوپراکندیلار بازو در بچه ها

Authors

فردین میرزاطلوعی

f mirza tolooe احمدرضا افشار

a.r afshar متخصص ارتوپدی و استادیار گروه جراحیهای اختصاصی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، آذربایجان غربی، ارومیه، ایران خالد محمودزاده

kh mahmodzadeh

abstract

شکستگی تیپ 3 سوپراکندیلار بازو در بچه ها شکستگی شایع و پرعارضه ای است که بحث های زیادی پیرامون نحوه درمان آن وجود دارد. روشهای متداول برای درمان این شکستگی، جااندازی بسته با پین گذاری از راه پوست و جااندازی باز با فیکساسیون داخلی (orif) است که هر یک از این 2 روش مزایا و معایب خاص خود را دارند. این مطالعه به صورت توصیفی و گذشته نگر روی 49 بیمار انجام شد که 21 مورد به روش جااندازی بسته و پین گذاری از راه پوست و 28 مورد به روش جااندازی باز و فیکساسیون داخلی تحت درمان قرار گرفتند. معاینه بیماران از طریق دعوت نامه و ویزیت در درمانگاه و نیز حضور معاینه کننده در محل زندگی بیماران صورت گرفت. در 4 مورد از بیمارانی که به روش جااندازی بسته و پین گذاری از راه پوست تحت درمان قرار گرفته بودند شکستگی سوپراکندیلار بازو تیپ 2 و بقیه تیپ 3 بودند، در حالی که تمام بیماران در گروه جااندازی باز و فیکساسیون داخلی تیپ 3 بودند. نتایج با استفاده از معیار آقای flynn از لحاظ دامنه حرکتی آرنج و دفورمیتی موجود، بررسی شد. ابزاری که برای سنجش در این بررسی به کار برده شد، گونیامتر ارتوپدی بود. در بیماران گروه جااندازی بسته و پین گذاری از راه پوست، در 2/76% نتایج عالی و خوب و در 8/23%  نتایج ضعیف و یا متوسط بود. در بیماران گروه جااندازی باز و فیکساسیون داخلی در 1/57% نتایج عالی و خوب و در  8/42% نتایج ضعیف یا متوسط بود. عامل اصلی ایجاد نتایج نامطلوب در روش جااندازی بسته و پین گذاری از راه پوست دفورمیتی و بدشکل شدن به علت عدم جااندازی خوب و در گروه جااندازی باز و فیکساسیون داخلی، دفورمیتــی و محدودیــت حرکت بود. در گروه orif جراح در safety zone کوچکتری از لحاظ انجام خطای تکنیکی قرار داشت. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، روش جااندازی بسته و پین گذاری از راه پوست برای جراحانی که تجربه و امکانات کافی برای انجام عمل orif ندارند، پیشنهاد می شود

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه نتایج جااندازی بسته با پین‌گذاری از راه پوست و جااندازی باز با فیکساسیون داخلی در شکستگی سوپراکندیلار بازو در بچه‌ها

ABSTRACT Type III supracondylar fractures of humerus is a common fracture of children with high rate of complications. There is many contraversies about its treatment. Closed reduction and percutaneous pin fixation and also open reduction and internal fixation are two routine surgical methods for this fracture each with own risk and benefits. This is a retrospective study on 49 patient...

full text

مقایسه دو روش درمانی جااندازی بسته و پین گذاری و جااندازی باز درشکستگی سوپراکندیلار نوع III استخوان بازو در کودکان زیر ده سال

Background : Supracondylar fractures of the humerus comprise the most common fracture in children. Two-thirds of children, who are hospitalized due to arm injury, are infected by Supracondylar fractures. The aim of this research is to investigate two treatment methods, "close reduction and external fixation with pin" and "open reduction and internal reduction in Supracondylar fractures. Materi...

full text

گزارش درمان شکستگی های سوپراکوندیلار استخوان باز و به روش جااندازی بسته و پین گذاری پوستی

زمینه: شکستگی های سوپراکوندیلار استخوان بازو از شکستگی های شایع کودکان است، که همیشه با اشکالاتی در زمینه درمان همراه است. هدف‌: مطالعه به منظور تعیین میزان موفقیت درمان شکستگی های سوپراکوندیلار استخوان بازو به روش جااندازی بسته همراه با پین گذاری پوستی انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه بر روی 26 بیمار که از آبان 1377 تا اسفند 1379 با تشخیص شکستگی سوپراکوندیلار استخوان بازو در بیمارستان شهی...

full text

ترمیم شکستگی های دیستال رادیوس به روش جااندازی بسته و فیکساسیون خارجی با و بدون پین گذاری

زمینه: برای درمان شکستگی های خردشده دیستال رادیوس، فیکساتور خارجی یک روش درمانی مناسب می باشد ولی در مورد پین گذاری همزمان با فیکساتور اتفاق نظر وجود ندارد. هدف از این تحقیق، مقایسه نتایج درمان شکستگی های خردشده دیستال رادیوس با جااندازی بسته و فیکساتور خارجی با و بدون استفاده از پین بود. روش ها: این مطالعه آینده نگر بر روی 62 بیمار با شکستگی دیستال رادیوس تایپ iii فرناندز انجام گرفت. درمان به ...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله علوم پزشکی رازی

جلد ۹، شماره ۲۸، صفحات ۱۱۳-۱۱۹

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023